یک روز در مجلس درس سيّد، يکي از حاضرين سئوال کرد:

«آيا در [عصر] غيبت امکان دارد کسي تشرّف حاصل بکند؟

سيّد سرش را زير انداخت، گويا با خودش صحبت مي‌کرد،

سپس گفت: «ما اجيب له و قد ضمنّي ـ صلوات الله عليه ـ الي صدره؛ من به اين آقا چه پاسخي بدهم و حال آنکه حضرت مرا به سينة خود چسباندند…