آن حضرت برای نهی از منکر و جلوگیری از کارهای خلاف علاوه بر استدلالات قرآنی، به دلایل عقلی نیز تمسک می کرد.همچنان که در مناظره با ابوبکر، علاوه بر قرآن، به دلایل عقلی نیز استناد می کرد.

روزی آن حضرت به نزد ابوبکر رفت و او را از عمل زشت غصب فدک بر حذر داشت . او در پاسخ خلیفه که او را  شایسته ارث نمی دانست، فرمود: ای ابوبکر! هرگاه تو بمیری چه کسی از تو ارث می برد؟ او گفت: زن و فرزندانم . حضرت زهرا  سلام الله علیها فرمود: پس چه شده که من نمی توتنم از پدرم ارث ببرم؟

آن حضرت در مقام نکوهش مسلمانانِ بی تفاوت در ماجرای غصب خلافت، افکار آنان را به چالش می کشید و با سوالات منطقی مواجه می ساخت و می فرمود: لیث شعری الی ای سناد استندوا؟ و غلی ای عماد اعتمدوا؟ و بأی عروه تمسکوا؟ و علی ایه ذریه اقدموا و احتنکوا؛ ای کاش می دانستم به چه پناهگاهی تکیه زده اند؟ و به کدام ستون استوار اعتماد کرده اند؟ وبه کدامین ریسمان تمسک جسته اند؟ و بر کدام فرزند و خاندانی پیشی گرفته و غلبه کرده اند؟…