بررسی نظرات در مورد زن و مشکلات تحصیل
عده ای برای حرمت اسماع گفته اند اگر چنانچه زن بخواهد به قصد تهییج و تحریک صوتش را به سمع نامحرم برساند مرتکب حرام شده است و استدلال کرده اند به این آیه که می فرماید:”فلا تخضعن بالقول فیطمع الذی فی قلبه مرض“
این استدلال دارای دو اشکال است که یکی وارد است و دیگری وارد نیست .اما اشکالی که وارد نیست این است که گفته اند صدر این آیه مخصوص به زنان پیامبر(صلی الله علیه و آله وسلم) است و در صدر آیه دارد :”یا نسا النبی لستن لاحدمن النسا ان اتقیتن فلا تخضعن بالقول فیطمع الذی فی قلبه مرض “یعنی ای همسران پیامبر(صلی الله علیه و آله وسلم) شما با زنان دیگر فرق داریدو مانند یک زن متعارف نیستید و بعد می فرماید :” فلا تخضعن بالقول”که از صدر ایه معلوم می شود این حکم جزو مختصات زنان پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلم) است.
وارد نبودن اشکال برای ان است که این خطاب برای تاکید مساله است و گرنه حکم ،مخصوص زنان پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلم) نیست و شامل همه ی زنان می شود.
اما اشکالی که وارد است این است که نهی دلالت بر حرمت دارد ” فلا تخضعن بالقول فیطمع الذی فی قلبه مرض” یعنی وقتی شما می خواهید سخن بگویید ،صدا را رقیق و نازک نکنید ،مهیجانه حرف نزنید ،محرکانه سخن نگویید . در یک جا می فرماید:”و قلن قولا معروفا” یعنی حرف خوب بزنید و ودر جای دیگر می گوید :"فلا تخضعن بالقول “ یعنی سخن را خوب ادا کنید که نه محتوای حرفتان محرک باشد و نه کیفیت ادای سخنانتان مهیج باشد.
شکی نیست که اگر سماع یعنی رساندن صوت به گوش مرد به قصد تهییج و تحریک باشد ،حرام است و فتوا نیز بر همین است و لکن این مساله خارج از محل بحث است .زیرا بحث در این نیست که زنی بخواند ،یا زنی صدای خود را به قصد تهییج و تحریک به سمع مردم برساند بلکه بحث در آن است که زنی بخواهد درس بگوید ،یا بخواهد موعظه کند.(زن در آیینه جلال و جمال ،عبدالله جوادی آملی،ص435-434)