حضرت زهرا(سلام الله علیها) درمورد تعلیم وتربیت فرزند خویش مادری آگاه و دل سوز،پرتلاش و موفق بوده است.آن گاه که امام حسن (علیه السلام) هفت ساله شداور ا به مسجد می فرستاد، تا مطلب وحی را از زبان پیغمبر(صلی الله علیه و آله  وسلم) بشنود و  آن گاه که آن کودک هفت ساله به خانه باز می گشت مادر که گویا منظور تشویق فرزند خود را هم داشت از وی می خواست آن چه را که از پیغمبر(صلی الله علیه و آله وسلم) شنیده بود برای مادر بازگو نماید.(مجموعه مقالات کنگره حضرت زهرا(سلام الله علیها) و انسان معاصر،اصغر منتظر القائم،ص140)

دراین داستان اخیر می بینیم که حضرت ،چگونه با فرستادن فرزندان به اجتماع، هم آنها را اجتماعی و با اعتماد نفس تربیت می کردند وهم خود از علوم جدید در اجتماع توسط اطلاع رسانی فرزندان گرامیشان و بدون حضور مستقیم خود در اجتماع با خبر می شدند.