دلم گریههای خدایی میخواهد…
14 شهریور 1391 توسط مدیدیان
دلم گریههای خدایی میخواهد؛
از او، برای خودم، از شرم روی او.
برای سبک شدن و شسته شدن سیاهیهای دلم. …
همچو باران سیلآسا، شدید و توفنده،
تا بکند بنیانهای سیاهی را که؛
گریه برای بخشش سیاهیها، نه تنها غم نمیآورد؛
که دلت را شاد میکند،
مثل کودکی سرزنده، شاداب و خروشان؛
فارغ از هر دغدغه، هر دلنگرانی، …
وخدایا…
دلم گریههای خدایی میخواهد…