به یقین ویژ گی های بس شایسته زهرای بتول(سلام الله علیها) در گفتار و رفتار موجب گردید که رسول اکرم (صلی الله علیه و آله وسلم) به عنوان  برترین انسان هستی “معیار دوستی با خویش"را با دیده ای “الگو آفرین"برای تمامی زنان و مردان این گونه بیان فرماید:

“فمن احب فاطمه ابنتی فقد احبنی”

“هرکسی فاطمه دختر مرا دوست داشته باشد، همانا مرا دوست داشته است.”

و در صحنه های مختلف “دست ، سینه و سر"دخت دلبند خود را ببوسد تا از آن هنگام تا هنگامه ی رستاخیز همه پیروان او ، لحظه ای از پیروی فاطمه (سلام الله علیها) کوتاهی نکنند و به خوبی آگاه باشند که “اعمال ، احساس و اندیشه ” زهرای عزیز،مورد قبول پیامبر(صلی الله علیه و آله وسلم) است . دست نماد اعمال ، سینه نشان احساس و سرجایگاه اندیشه .

آنان که رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلم) را دوست دارند باید سیره و سخن دلبند او را پیش رو قرار دهند و نسبت به دوست و دوستی و دشمن و دشمنی در نگاه آن پاک بانو ، شناختی دوباره و بینش سرشار از آگاهی و هوشیاری نصیب خود سازند.