این پست رو بخاطر درخواست یكی از عزیزان میذارم:

منبع:كتاب “زن در آینه جلال و جمال” از آیت الله عبدالله جوادی آملی “

به یاد دارم كه یكی از مراجع گذشته شفاها چنین گفت : مرجعیت زن مایه ی هتك این مقام منیع است ،‌گفتار مزبور ناشی از نشناختن هویت انسانی زن از یك سو ،‌و معرفی ظالمانه ی نظام طغیان و تعدی ،‌ از زن به عنوان كالای غریزه و اقتصاد از سوی دیگر ،‌محروم نگه داشتن این قشر عظیم بزرگوار از ورود در معارف والا و منیع عقلی و نقلی از سوی سوم ،‌و ناباروری خود ،‌برای خود زنان از جهت چهارم و نیز برخی علل و عوال مستور و مشهور دیگر بوده و می باشد . سرگذشت اجماع درباره ی اشتراط مرد بودن مرجع تقلید همتای سرگذشت دعوی اجماع بر اعتبار ذكورت در قاضی است . لازم است توجه شود كه جنبه ی عاطفی بودن زن ذاتا مانع تعدیل قوای عقلی و فكری او نخواهد بود و تمام بحث در صورتی است كه زن چون مرد در (از) اعتدال عقل نظری برخوردار بوده و جنبه ی خردورزی و فرزانگی معتبر در قضا و مرجعیت مقهور عاطفه و احساس نگردد، زیرا گاهی خردورزی برخی از مردان ،‌ مقهور بعضی از شوؤن نفسانی او شده و جنبه ی فرزانگی آنها تحت پوشش دیگر جنبه های نفسانی قرار می گیرد ،‌كه در این حال چنین مردی واجد شرایط قضا یا مرجعیت نمی باشد . ممكن است لزوم ارتیاض و تمرین زنان برای تعدیل عواطف بیشتر از مردان باشد ، لكن اگر در پرتو تمرین،‌شرایط مساوی پدید آید دلیلی بر محرومیت زنان از سمت های یاد شده به ویژه نسبت به جامعه ی زنان وجود ندارد. مطلب مهمی كه حرمت آن بیش از هرگونه حقوق و مزایای اجتماعی است آن است كه زن در عین فراگیری علوم و فنون سودمند اسلامی ، پرورش نسل آینده یعنی انسانهای واقعی و امت اسلامی را به عهده دارد . به عبارت دیگر جامعه ی آینده بر زنان كنونی حق انسانی و الهی دارند،مبادا ارزش های مادی و عادی ،‌ مقام والا و منیع مادری را به دست نسیان بسپارند و آن را كمتر از سمت های دیگر وانمود كند،‌و خانه داری و مدیریت داخلی خانواده كه ركن اصیل جامعه ی اسلامی است كم رنگ گردد ،‌یعنی نه اعضای خانواده مجازند مقام شامخ مادری را تنزل دهند و نه افراد جامعه مأذونند ،‌منزلت رفیع مدیریت داخلی خانه را سبك تلقی كنند ،‌و نه نظام حكومتی و سیستم اداره ی جامعه حق دارد از بهای لازم آن غفلت یا تغافل كند و نه خود زنان مأذونند كه از شناخت چنین جایگاه رفیعی جاهل بوده یا تجاهل نمایند . نمونه ی سموّ منزلت مادر و علوّ مرتبت زن در اصل انقلاب اسلامی و دفاع مقدس هشت ساله و دوران سازندگی پس از آن همچنان مبرهن و مشهود می باشد.”