اولا:مرجعیت یک مقام اجرایی است که شرط رسیدن به آن فقاهت و عدالت می باشد و از نظر رسیدن به فقاهت و عدالت بین زن و مرد فرقی نیست زیرا زن هم می تواند فقیه عادل بشود.لکن مرجعیت یک کار اجرایی پر مشقت و مشکلی است که با روحیه ی لطیف و ظریف زن مناسبتی ندارد،لذا حضرت امام علی (علیه السلام)می فرمایند:"فان المراه ریحانه و لیست بقهرمانه” (براستی که زن بسان یک گل است نه قهرمان و فرمانده در کارهای سخت).(نهج البلاغه ،مرحوم فیض،نامه31 )
حال که مانند گل است اسلام فرموده باید کارهای مناسب شأن و فطرت و نیروی بدنش انجام دهد و چون زن، قهرمان وفرمانده در امور سخت نیست اسلام کار های دشوار و سخت را بر او واجب نکرده است.
ثانیا:همان طوری که بیان شد مرجعیت یک سمت اجرایی است و یک مقام و منزلت نیست تا اگر به زن گفتند تو مرجع تقلید نمی توانی بشوی کسر شأن برای او باشد . بر همین اساس بسیاری از علما و مجتهدین بزرگ به خاطر سنگینی مسئولیتش از قبول مرجعیت شانه خالی می کردند مگر آن وقتی که دیگر برایشان تکلیف می شد .خلاصه ی مطلب، در مرجعیت سه موضوع می باشد ،فقاهت و عدالت و مقام اجرایی در فقاهت در عدالت و تهذیب نفس و طی کردن مراتب علمی هیچ بین زن و مرد فرقی نیست چه بسا در بعضی از اوقات زنان از مردان سبقت گرفتند و اما آن مقام اجرایی هم که منزلتی ندارد و اگر یک مرجع تقلید نزد ما فردی عالی مقام و مقدس است آن به خاطر مقام معنوی و ملکوتی و علمی اوست و این مراتب که ارزش و فضیلت است زن هم می تواند آن ها را طی کند .
ثالثا:مگر هر مردی می تواند مرجع تقلید شود چه بسا در بین میلیون ها نفر مرد تنها چندین نفر شرایط مرجعیت را پیدا می کنند . و لبّ کلام آنکه اسلام هیچ فرقی از نظر کسب معنویت و حقوق بین زن و مرد نگذاشته است بلکه خدمتی که اسلام به زن نمود به مرد آن خدمات را نکرد ولی به خاطر ابعاد مختلفی که زن ومرد در خلقت دارند احکامشان در بعضی از مواقع فرق می کند. (محمدی نیا ،اسدالله،پاسخ به پرسش های دختران،قم:سبط اکبر(ع)،چاپ نهضت ،نوبت چاپ چهارم،بهار1389.)