حضرت علی (علیه السلام) فرمودند:

هر کس شش خصلت داشته  باشد همه درهای بهشت به رویش باز و همه درهای جهنم به رویش بسته می شود:

1.خدا را بشناسد و اطاعتش کند.

2.شیطان را بشناسد و مخالفتش کند.

3. راه حق و اهلش را بشناسد و دنبالش برود.

4.باطل و اهلش را بشناسد و ترکشان کند.

5.دنیای حرام را بشناسد و رهایش کند.

6.آخرت را بشناسد و طلبش کند.

امام صادق عليه‏ السلام:

اِنَّ النّاسَ يَستَغنونَ اِذا عُدِلَ بَينَهُم وَ تُنزِلُ السَّماءُ رِزقَها وَ تُخرِجُ الرضُ بَرَكَتَها بِاِذنِ اللّه‏ِ تَعالى ؛
اگر در ميان مردم عدالت برقرار شود، همه بى‏نياز مى‏شوند و به اذن خداوند متعال آسمان روزى خود را فرو مى‏فرستد و زمين بركت خويش را بيرون مى‏ ريزد.

كافى، ج 3، ص 568، ح 6

پيامبر صلى ‏الله ‏عليه ‏و‏آله :

مَن عامَلَ النّاسَ فَلَم يَظلِمهُم وَحَدَّثَهُم فَلَم يَكذِبهُم وَ وَعَدَهُم فَلَم يَخلِفهُم فَهُوَ مِمَّن كَمُلَت مُرُوءتُهُ وَ ظَهَرَت عَدالَـتُهُ وَ وَجَبَت اُخُوَّتُهُ وَحَرُمَت غيبَتُهُ؛

هر كس در معاشرت با مردم به آنان ظلم نكند، دروغ نگويد و خلف وعده ننمايد، جوانمرديش كامل، عدالتش آشكار، برادرى با او واجب و غيبتش حرام است.

خصال، ص 208، ح 28

---

پيامبر صلى ‏الله‏ عليه‏ و‏آله :

أَوَّلُ مَن يَدخُلُ النّارَ أَميرٌ مُتَسَلِّطٌ لَم يَعدِل، وَذو ثَروَةٍ مِنَ المالِ لَم يُعطِ المالَ حَقَّهُ وَفَقيرٌ فَخورٌ؛
اولين كسى كه به جهنم مى‏رود فرمانرواى قدرتمندى است كه به عدالت رفتار نمى‏كند و ثروتمندى كه حقوق مالى خود را نمى‏پردازد و نيازمند متكبر.

عيون الاخبارالرضا، ج1، ص31، ح20

امام على عليه السلام :

اَلعَدلُ أَفضَلُ مِنَ الشَّجاعَةِ لأَِنَّ النّاسَ لَوِاستَعمَلُوا العَدلَ عُموما فى جَميعِهِم لاَستَغنَوا عَنِ الشَّجاعَةِ؛عدالت بهتر از شجاعت است زيرا اگر مردم همگى عدالت را درباره همه بكار گيرند از شجاعت بى نياز مى شوند.  شرح نهج البلاغه، ج20، ص333، ح816

امام صادق عليه السلام :

ثَلاثَةُ اَشياءَ يَحتاجُ النّاسُ طُرّا اِلَيها: اَلمنُ وَالعَدلُ وَالخِصبُ ؛

سه چيز است كه همه مردم به آنها نياز دارند: امنيّت، عدالت و آسايش.

تحف العقول، ص 320

امام صادق عليه السلام :

اَلعَدلُ اَحلى مِنَ الشَّهدِ وَاَليَنُ مِنَ الزُّبدِ وَاَطيَبُ ريحا مِنَ المِسكِ؛

عدالت از عسل شيرين‏تر، از كره نرم‏تر و از مُشك خوشبوتر است.

كافى، ج 2، ص 147، ح 15

امام صادق عليه السلام :

اَلنّاسُ يَستَغنونَ اِذا عُدِلَ بَينَهُم وَتُنزِلُ السَّماءُ رِزقَها وَتُخرِجُ الرضُ بَرَكَتَها بِاِذنِ اللّه‏ِ تَعالى؛

هنگامى كه در ميان مردم عدالت برقرار شود، بى‏نياز مى‏شوند و به اذن خداوند متعال آسمان روزىِ خود را فرو مى‏فرستد و زمين بركاتش را بيرون مى‏ريزد.

كافى، ج 3، ص 568، ح 6

رسول اكرم صلى‏ الله ‏عليه ‏و ‏آله :

عَدلُ ساعَةٍ خَيرٌ مِن عِبادَةِ سَبعينَ سَنَةً قِيامِ لَيلِها وَصِيامِ نَهارِها؛

ساعتى عدالت بهتر از هفتاد سال عبادت است كه شب‏هايش به نماز و روزهايش به روزه بگذرد. مشكاة‏الانوار، ص 544

رسول اكرم صلى‏ الله ‏عليه ‏و ‏آله :

اَعدَلُ النّاسِ مَن رَضِىَ لِلنّاسِ مايَرضى لِنَفسِهِ وَكَرِهَ لَهُم ما يَكرَهُ لِنَفسِهِ؛

عادل‏ترين مردم كسى است كه براى مردم همان را بپسندد كه براى خود مى‏پسندد و براى آنان نپسندد آنچه را براى خود نمى‏ پسندد. نهج الفصاحه، ح 340

رسول اكرم صلى‏ الله ‏عليه ‏و ‏آله :

اِذا حَكَموا بِغَيرِ عَدلٍ اِرتَفَعَتِ البَرَكاتُ؛

هنگامى كه به غير عدالت حكم كنند، بركت‏ها از بين مى‏ روند.

معدن الجواهر، ص 73

امام على عليه‏ السلام :

اِجعَلِ الدِّينَ كَهفَكَ وَالعَدلَ سَيفَكَ تَنجُ مِن كُلِّ سوءٍ وَتَظفَر عَلى كُلِّ عَدُوٍّ؛

دين را پناهگاه و عدالت را اسلحه خود قرار ده تا از هر بدى نجات پيدا كنى و بر هر دشمنى پيروز گردى. غررالحكم، ج2، ص 221، ح 2433

امام على عليه‏ السلام :

اِنَّ العَدلَ ميزانُ اللّه‏ِ سُبحانَهُ الَّذى وَضَعَهُ فِى الخَلقِ وَنَصَبَهُ لاِِقامَةِ الحَقِّ فَلا تُخالِفهُ فى ميزانِهِ وَلا تُعارِضهُ فى سُلطانِهِ؛

به راستى كه عدالت ترازوى (معيار) خداى سبحان است كه در ميان خلق نهاده است و براى برپاداشتن حق نصب فرموده، پس در ترازوى خداوند با او مخالفت نكن و با حكومتش مقابله ننما. غررالحكم، ج2، ص 508، ح 3464

امام على عليه‏ السلام :

قُلوبُ الرَّعِيَّةِ خَزائِنُ راعيها فَما اَودَعَها مِن عَدلٍ اَو جَورٍ وَجَدَهُ؛

دلهاى مردم صندوقچه‏هاى حاكم است، پس آنچه از عدالت و يا ظلم در آنها بگذارد، همان را خواهد ديد. غررالحكم، ج4، ص 521، ح 6825

امام على عليه‏ السلام :

اِستَعمِلِ العَدلَ وَاحذَرِ العَسفَ وَالحَيفَ فَاِنَّ العَسفَ يَعودُ بِالجَلاءِ وَالحَيفَ يَدعوا اِلَى السَّيفِ؛

عدالت را اجرا كن و از زورگويى و ستمگرىبپرهيز زيرا زورگويى مردم را به ترك از وطن وامى‏دارد، و ستم آنان را به قيام مسلّحانه مى‏ كشاند. نهج البلاغه، حكمت 476

امام على عليه‏ السلام :

اَحسَنُ العَدلِ نُصرَةُ المَظلومِ؛

بهترين عدالت يارى مظلوم است. غررالحكم، ج2، ص 394، ح 2977

امام على عليه‏ السلام :

اِنَّ اللّه‏َ عَزَّوَجَلَّ فَرَضَ عَلى اَئِمَّةِ العَدلِ اَن يُقَدِّروا اَنفُسَهُم بِضَعَفَةِ النّاسِ كَيلا يَتَبَيَّغَ بِالفَقيرِ فَقرُهُ؛

خداوند عزوجل بر پيشوايان عادل واجب كرده كه سطح زندگى خود را با مردم ناتوان برابر كنند تا فقير را، فقرش برآشفته نكند. نهج البلاغه، خطبه 209

امام على عليه‏ السلام :

اَلعَدلُ اَفضَلُ مِنَ الشَّجاعَةِ لاَِنَّ النّاسَ لَوِ استَعمَلُوا العَدلَ عُموما فى جَميعِهِم لاَستَغنَوا عَنِ الشَّجاعَةِ؛

عدالت بهتر از شجاعت است، زيرا اگر مردم همگى عدالت را درباره يكديگر به‏كار گيرند، از شجاعت بى‏نياز مى‏ شوند. شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد، ح20، ص333، ح816

رسول اكرم صلى‏ الله ‏عليه ‏و ‏آله :

مَهدىُّ اُمَّتِى الَّذى يَملاَُ الرضَ قِسطا وَ عَدلاً كَما مُلِئَت جَورا وَ ظُلما؛

مهدى امت من كسى است كه هنگام پر شدن زمين از بيداد و ظلم، آن را پر از قسط و عدل خواهد كرد. كتاب سليم بن قيس، ص 429

رسول اكرم صلى‏ الله ‏عليه ‏و ‏آله :

ما مِن اَحَدٍ يَكونُ عَلى شَى‏ءٍ مِن اُمورِ هذِهِ المَّةِ قَلَّت اَم كَثُرَت فَلا يَعدِلُ فيهِم اِلاّ كَبَّهُ اللّه‏ُ فِى النّارِ؛

هر كس كارى از كارهاى كوچك و يا بزرگ اين امت را در دست بگيرد و در ميانشان عدالت را اجرا نكند خداوند او را به رو، در آتش خواهد افكند.

مستدرك على الصحيحين، ج 4، ص 90

امام على عليه‏ السلام :

لا عَدلَ اَفضَلُ مِن رَدِّ المَظالِمِ؛

هيچ عدالتى بهتر از بازگرداندن حقوق پايمال شده نيست.

غررالحكم، ج6، ص 415، ح 10841

امام على عليه‏ السلام :

مَن عَمِلَ بِالعَدلِ حَصَّنَ اللّه‏ُ مُلكَهُ؛

هر كس به عدالت رفتار كند، خداوند حكومتش را حفظ خواهد كرد.

غررالحكم، ج5، ص 355، ح 8722

امام على عليه‏ السلام :

اِنَّ فِى العَدلِ سَعَةً وَ مَن ضاقَ عَلَيهِ العَدلُ فَالجَورُ عَلَيهِ اَضيَقُ؛

به‏راستى كه در عدالت گشايش است و هر كس عدالت بر او تنگ آيد، بى‏عدالتى بر وى تنگ‏تر خواهد بود. نهج البلاغه، خطبه 15

فاطمه زهرا عليهاالسلام :

فَرَضَ اللّه‏ُ… العَدلَ تَسكينا لِلقُلوبِ؛

خداوند عدالت را براى آرامش دل‏ها، واجب كرد. علل الشرايع، ج1، ص 248، ح 2

امام صادق عليه‏ السلام :

لَم يَبعَثِ اللّه‏ُ نَبيّا قَطُّ اِلاّ بِالبِرِّ وَالعَدلِ؛

خداوند هيچ پيامبرى را جز به نيكى و عدالت بر نينگيخت. بحارالأنوار، ج 24، ص 292

امام على عليه‏ السلام :

خَيرُ المُلوكِ مَن اَماتَ الجَورَ وَ اَحيَى العَدلَ؛

بهترين فرمانروا كسى است كه ظلم را از بين ببرد و عدل را زنده كند.

غررالحكم، ج3، ص 431، ح 5005

رسول اكرم صلى‏ الله ‏عليه ‏و ‏آله :

مَن اَصبَحَ لا يَهِمُّ بِظُلمِ اَحَدٍ غَفَرَ اللّه‏ُ مَا اجتَرَمَ؛

هر كس صبح كند و قصد ظلم كردن به كسى را نداشته باشد، خداوند جُرم و گناه او را مى‏ بخشد. كافى، ج 2، ص 332، ح 8

فاطمه زهرا عليهاالسلام :

فَفَرَضَ اللّه‏ُ اليمانَ تَطهيرا مِنَ الشِّركِ… وَ العَدلَ تَسكينا لِلقُلوبِ؛

خداوند ايمان را براى پاكى از شرك… و عدل و داد را براى آرامش دل‏ها واجب نمود.

من لايحضره الفقيه، ج 3، ص 568

امام سجاد عليه‏السلام :

قُلتُ لِعَلىِّ بنِ الحُسَينِ عليه‏السلام اَخبِرنىِ بِجَميعِ شَرايِـعِ الّدينِ، قالَ عليه‏السلام : قَولُ الحَقِّ وَ الحُكمُ بِالعَدلِ وَ الوَفاءُ بِالعَهدِ؛

به امام سجّاد عليه‏السلام عرض كردم: مرا از تمام دستورهاى دين آگاه كنيد، امام عليه‏السلام فرمودند: حقگويى، قضاوت عادلانه و وفاى به عهد. خصال، ص 113، ح 90

پيامبر صلى ‏الله‏ عليه‏ و‏آله :

اَلعَدلُ حَسَنٌ وَلكِن فِى المَراءِ اَحسَنُ، وَ السَّخاءُ حَسَنٌ وَلكِن فِى الغنياءِ اَحسَنُ، اَلوَرَعُ حَسَنٌ وَلكِن فِى العُلَماءِ اَحسَنُ، اَلصَّبرُ حَسَنٌ وَلكِن فِى الفُقَراءِ اَحسَنُ، اَلتَّوبَةُ حَسَنٌ وَلكِن فِى الشَّبابِ اَحسَنُ، اَلحَياءُ حَسَنٌ وَلكِن فِى النِّساءِ اَحسَنُ؛

عدالت نيكو است اما از دولتمردان نيكوتر، سخاوت نيكو است اما از ثروتمندان نيكوتر؛ تقوا نيكو است اما از علما نيكوتر؛ صبر نيكو است اما از فقرا نيكوتر، توبه نيكو است اما از جوانان نيكوتر و حيا نيكو است اما از زنان نيكوتر. نهج الفصاحه، ح 2006

امام صادق علیه السلام:

اِنَّ مِن اَعظَمِ النّاسِ حَسرَهً یَومَ القِیامَهِ، مَن وَصفَ عَدلاً ثُمَّ خالَفَهُ اِلَى غَیرِه؛

پشیمان ترین شخص در روز قیامت، کسى است که براى مردم از عدالت سخن بگوید، اما خودش به دیگران عدالت روا ندارد.  وسائل الشیعه،ج15، ص 295

رسول اکرم صلى‏ الله‏ عليه ‏و‏آله :

مَن صاحَبَ الناسَ بالَّذى یُحِبُّ اَن یُصاحِبُوهُ کانَ عَدلاً؛

هر که با مردم چنان رفتار کند که دوست دارد آنها با او آنگونه رفتار کنند، عادل است.

کنزالفوائد،ج۱ص۱۶۲

خدا را ، خدا را در باره ی یتیمان ،‌نكند آنان گاه سیر و گاه گرسنه بمانند و حقوقشان ضایع گردد.

امام علی (علیه السلام )

رسول الله صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم :

مَن أكَلَ قَبلَ أن یَشرَبَ و تَسَحَّرَ ، و مَسَّ شَیئا مِنَ الطِّیبِ ؛ قَوِیَ عَلَى الصِّیامِ .

پیامبر خدا صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم :

هر كس پیش از نوشیدن چیزى ، غذا بخورد و سَحَرى میل كند و قدرى بوى خوش [بر خود] بمالد ، بر روزه گرفتن ، توان بیشترى یابد .

كنز العمّال ، جلد 8 ، صفحه 510 ، حدیث 23882 نقلاً عن شُعب الإیمان عن أنس دانش نامه احادیث پزشكی : 1 / 108

الإمام الصادق علیه‏ السلام :

أفضَلُ سَحورِكُمُ السَّویقُ وَالتَّمرُ .

امام صادق علیه ‏السلام :

بهترین سحرى ‏هاى شما ، سویق و خرماست .

تهذیب الأحكام ، جلد 4 ، صفحه 198 ، حدیث 567 ، المحاسن ، جلد 2 ، صفحه 290 ، حدیث 1949 كلاهما عن حفص بن البختری ، مكارم الأخلاق ، جلد 1 ، صفحه 419 ، حدیث 1420 ، بحار الأنوار ، جلد 66 ، صفحه 280 ، حدیث 21 دانش نامه احادیث پزشكی : 2 / 252

حضرت جواد علیه ‏السلام : مَنِ انقَادَ إلَى الطُّمأ نینَةِ قَبلَ الخُبَرةِ فَقَد عَرَضَ نَفسَهُ لِلهَلَکَةِ و العاقِبَةِ المُتعِبَةِ ؛

هر که پیش از آزمودن ، به کسى اطمینان کند ، خود را در معرض هلاکت و فرجامى رنج آور قرار داده است .

حضرت محمد(ص) فرمود: هر کس در روز جمعه صد مرتبه بر من صلوات بفرستد حق تعالی گناهان هشتاد ساله او را بیامرزد.

(کتاب صلوات کلید حل مشکلات از علی خمسه ای)

روزی حضرت محمد مصطفی(ص) و امیرمومنان حضرت علی (علیه السلام) در میان نخلستان نشسته بودند که زنبور عسلی شروع کرد دور پیامبر اکرم (ص) چرخیدن.

پیامبر فرمود: یاعلی! می دانی این زنبور چه می گوید؟ حضرت علی علیه السلام فرمود:خیر.

رسول اکرم(ص) فرمود: این زنبور امروز ما را مهمان کرده می گوید: یک مقدار عسل در فلان محل گذاشتم امیرمومنان علی علیه السلام را بفرستید تا آن را از آن محل بیاورد.

پیامبر امام علی علیه السلام را فرستاد تا از آن محل بیاورد. امیرالمومنین بلند شد و عسل را از آن محل آورد.

پیامبر(ص) فرمود: ای زنبور!غذای شما که از شکوفه گل تلخ است به چه علتی آن شکوفه یه عسل شیرین تبدیل می شود؟

زنبور گفت: یا رسول الله شیرینی این عسل از برکت ذکر وجود مقدس شما و آل شماست چون هر وقت مقداری از شکوفه استفاده می کنیم همان لحظه به ما الهام می شود که سه بار بر شما صلوات بفرستیم وقتی که می گوییم اللهم صل علی محمد و آل محمد به برکت صلوات بر شما عسل ما شیرین میشود. به خاطر برکت ذکر صلوات، عسل ما در داروها در درمان بیمار است.

( کتاب پرورش روح از محمد شفیعی،ج2، ص349)

رسول خدا(ص) می فرماید: ان اضل الناس من ذکرت عنده فلم یصل علی گمراه ترین انسان ها کسی است که نام من پیش او بر زبان آید ولی او بر من صلوات نفرستد.

(کتاب صلوات کلید حل مشکلات ازعلی خمسه ای قزوینی، ص96)

مردی از امام هشتم (علیه السلام) از تفسیر آیه ” وذکر اسم ربه فصلی” سوال کرد

امام فرمود: مراد این است که هرگاه نام پروردگار متعال بر زبان آمد بر محمد و آل محمد درود و صلوات تقدیم شود.

(کتاب صلوات کلید حل مشکلات ازعلی خمسه ای قزوینی، ص27.)

فرزندان خود را به کسب سه خصلت تربیت کنید:

دوستى پیامبرتان و دوستى خاندانش و قرائت قرآن.

کنز العمّال

پیوند: http://google.com

1.پشیمانی از گذشته

2.تصمیم بر ترک گناه

3.پرداخت حقوق مردم از روی آوردن به توبه تا به هنگام ملاقات خدا حقی بر تو نباشد.

4.به جا آوردن واجبات که درست به جا نیاورده ای

5.ذوب کردن گوشتی که از حرام بر بدنت روئیده به وسیله احزان تا پوست به استخوانت بچسبد.

شهادت، یعنی وارد شدن در حریم خلوت الهی و میهمان شدن بر سر سفره ضیافت الهی...

بهترین شما کسانی هستند که در برخورد با مردم نرم تر و مهربان ترند و با همسرانشان مهربان و بخشنده اند.

( دلایل الامامه طبری، ص7)

از  حضرت امام رضا علیه السلام از پدران بزرگوارشان از حضرت امیر المومنین علیه و علی اولاده السلام که فرموده خطبه خواندبرای ما حضرت رسول صلی الله علیه و آله وسلم پس فرمود :

ایها الناس ! بدرستی که رو کرده است به شما ماه خدا با برکت و رحمت و آمرزش، ماهی است که نزد خدا بهترین ماه هاست و….

و بازگشت کنید بسوی خدا از گناهان خود

و بلند کنید دست های خود را به دعا در اوقات نمازهای خود زیرا که وقت نمازها بهترین ساعت هاست،  نظر میکند حق تعالی دراین اوقات برحمت بسوی بندگان خود و

جواب می گوید ایشان را هرگاه اورا مناجات کنند و

لبیک می گوید ایشان را هرگاه او را ندا کنند و

 مستجاب می کند هرگاه او را بخوانند.

ای گروه مردمان !

بدرستی که جانهای شما در گرو کرده های شماست پس از گرو بدرآورید بطلب آمرزش از خدا و

 پشت های شما گرانبار است از گناهان پس سبک گردانید آنها را بطول دادن سجده ها و بدانید که حق تعالی سوگند یاد کرده است به عزت و جلال خود که عذاب نکند نمازگذارندگان وسجده کنندگان در این ماه را و نترساند ایشان را به آتش جهنم در روزقیامت…

(مفاتیح الجنان ص351)

تلاش واهتمام احکام اخلاقی وتربیتی اسلام بر این است که مومنین را از اختلاف دور نموده وروح مهربانی ودوستی را در جامعه تقویت کند.

 با وجود همه این چاره اندیشیها؛ پیشگیریها ودرمانها گاهی ممکن است کدورتها وسوء تفاهم واختلافاتی پیش بیاید. چه بسا شیطان با وسوسه مومنین؛ آنان را به کار ناروایی کشانده وبین آنان اختلاف ودعوایی ایجاد کرده ودوستی بین آنان را به کدورت تبدیل نماید در این باره روایت میگود« فلا یهجر أخاه أکثر من ثلاثۀ أیام “اگر بین شما با کسی، دلخوری ودعوایی پیش آمد حق ندارید بیش از سه روز به این دلخوری ادامه دهیدوپس از سه روز باید با همدیگر آشتی کنید. دو مومن بیش از سه روز حق ندارند با هم کدورت داشته باشند.

در برخی موارد تنها کدورت واختلاف نیست، بلکه اموال مومن مورد تعرض قرار گرفته یا به او توهین شده ویا مورد ضرب وشتم قرار می گیرد. در چنین مرحله ای انسان چگونه باید رفتار کند؟ آیا هر کسی به انسان ظلم کرد بگوییم من تو را بخشیدم! اگر کسی به شما سیلی زد آن طرف صورت را نیز بیاور وبگو بر این طرف نیز سیلی بزن! آیا اسلام چنین چیزی را می پسندد؟

آنچه که روشن است به طور طبیعی انسان می تواند در برابرکسی که درحق انسان ظلم کرده عکس العمل مناسبی نشان دهد.در این جا دومسئله مطرح است :

نخست آنکه کسی که مظلوم واقع می شود آیا حق تظلم داشته ومیتواند مقابل به مثل کند؟

 دوم آنکه در جاییکه حق با اوست بهتر است که عفو کند یا حق خود را بگیرد.

 در اسلام برای کسی که مظلوم واقع شود حق تظلم محفوظ است« لا یحب الله الجهر بالسوء من القول الّا من ظلم»،هرآنکس که به او ظلم شده درصدد یاری برآمده واز دیگران کمک بخواهد تااز خود رفع ظلم کند. اسلام در چنین مواقع از مومن خواسته تا ذلیل نباشد اما باید توجه داشت که هنگام مقابله به مثل پا را از حد خود فراتر نگذارد « ولا یجرمنکم شنآن قوم علی الّا تعدلوا اعدلوا هو اقرب للتقوا». اگر در مقام تظلم ومقابله به مثل مجاز برآمدید، مواظب باشید از حد خود تجاوز نکنید.اگر یک سیلی زد حق زدن یک سیلی به همان کیفیت را دارید نه شدیدتر.

 این نکته ایست که خیلی مورد غفلت واقع میشود .این جایی است که باید تقوای خود را نشان دهند به خصوص درحال عصبانیت مشکل است انسان خود را کنترل کند تا حد ومرز را رعایت کرده ویک کلمه اضافه نگوید برهمین اساس است حضرت سجاد (علیه السلام) دردعای هلول ماه مبارک رمضان از خدا می خواهند که به ما توفیق بده تا اگرکسی با ما کدورت وسوء تفاهمی پیدا کرد، ما در مقابل او گذشت کنیم واین همان گذشت در عین عزت است.

رسول خدا (صلى الله عليه و آله) فرمود:

لو يعلم العبد ما فى رمضان لود ان يكون رمضان السنة؛

اگر بنده «خدا» مى‏دانست كه در ماه رمضان چيست [چه بركتى وجود دارد] دوست مى‏داشت كه تمام سال، رمضان باشد.

(بحار الانوار، ج 93، ص 346)

من صام ثلاثة ايام من اخر شعبان و وصلها بشهر رمضان كتب الله له صوم شهرين متتابعين؛

هر كس سه روز آخر ماه شعبان را روزه بگيرد و به روزه ماه رمضان وصل كند خداوند ثواب روزه دو ماه پى در پى را برايش محسوب مى‏كند.

(وسائل الشيعه، ج7، ص 375، ح 22)

امیرالمومنین علی (علیه السلام):

اعمال همه بر باد است، مگر آنچه از روی اخلاص باشد.

العَمَلُ کلُّهُ هَباءُ الا ما اُخلِصَ فیهِ.

غررالحکم،ح1400

چگونه ضایع شود،کسی که خداوند کفیل اوست؟

و چگونه نجات پیدا کند کسی که خداوند در جست و جو و در تعقیب اوست!

هر کس به غیر خدا دل ببندد، خداوند او را به آن واگذارد.

(بحارالانوار، ج8، ص364)

امام صادق(علیه السلام) فرمود:

گناه سریعتر و اثر کننده تر است در صاحبش از چاقودرگوشت.(بحارالانوار، ج73، ص330)

امام باقر(علیه السلام) فرمودند:

از حضرت علی(علیه السلام) سؤال شد فاصله بین حق وباطل چقدر است؟ حضرت فرمودند: چهار انگشت ، فرمودند: آنچه را که دیدی حق است وآنچه را شنیدی بیشترش باطل است.(خصال، باب الاربعه، حدیث 78، ص236)

امام علی بن الحسین(علیه السلام):

فرشته ای درهر شب به زمین فرود می آید درحالی که با سه مثقال مشک از سنگ های بهشتی است پس آن را در فرات می ریزد وهیچ نهری درشرق وغرب نیست که برکتش بیشتر از آن باشد.

 امام باقر(علیه السلام):

از قبرحسین (علیه السلام) مقداری تربت بردار وآن را با آب باران عجین نما و درآن عسل وزعفران را بریز وسپس معجون درست آمده را بین شیعیان تقسیم نما تا با آن مریض های خود را مداوا کنند.

حضرت علی(ع):

 هر کس در طلب روزی حلال خود و افرادی که تحت کفالتش هستند بکوشد مثل جنگجویی است که در راه خداوند متعال جهاد نماید.( رساله امام سجاد(ع)، شرح نراقی)

السلام علیک یا امام موسی کاظم(علیه السلام)

شطیطه زن مومنه ای بود که در نیشابور زندگی می کرد ، هنگامی که شیعیان نیشابور خواستند اموالی بسوی حضرت موسی بن جعفر (علیه السلام) بفرستند ، او هم درهمی را همراه با بافته ای، که پنبه اش را با دست خود سرشته بود و چهار درهم ارزش داشت فرستاد .

امام (علیه السلام) آنچه این زن با ایمان فرستاده بود پذیرفت و به آورنده فرمود:

“سلام مرا به شطیطه برسان و این کیسه ی پول را به او بده .”

و در آن کیسه چهل درهم بود .سپس فرمود:"و قطعه ای از کفن های خود را که از دهکده خودمان، قریه صیدا قریه ی فاطمه الزهرا (سلام الله علیها) پنبه اش به دست آمده و خواهرم حلیمه دختر امام صادق(علیه السلام) آن را با دست خود رشته است برای او هدیه می فرستم.”

و وقتی این زن مومنه از دنیا رفت ، امام (علیه السلام) با شتری که داشت کنار پیکرش حضور یافت ، و مقدمات دفن او را فراهم  ساخت ، سپس بر شتر خود سوار شد و رو به صحرا کرد و روانه شد و فرمود:"من و دیگر امامان هر کدام در زمان خود باید در مراسم دفن شما در هر شهری که باشید حضور پیدا کنیم، پس د ر امور خود تقوا پیشه کنید.”

(هنگامی که شطیطه از دنیا رفت انبوه شیعیان برای نماز خواندن بر جنازه اش اجتماع کردند ، حضرت موسی بن جعفر(علیه السلام) که بر شتری سوار شده بود در آنجا حضور یافت ، و از مرکب پیاده شد و با آن جمع بر پیکر آن زن مومنه نماز خواند و هنگامی که او را در میان قبر می نهادند شاهد آن صحنه بود و از خاک قبر مطهر امام حسین (علیه السلام) در میان قبر او ریخت.

(ترجمه کتاب القطره،آیه الله علامه سید احمد مستنبط ،ج1،ص596)

از وجود مبارک امام علی (ع) روایت شده که:

هر کس سه بار به هنگام ورود به بستر سوره توحید را بخواند. خداوند متعال پنجاه هزار فرشته بر او موکل می کند که آن شب او را حفظ نمایند.

و از شیخ صدوق در کتاب توحید نقل کرده که: قرائت آن(سه بار توحید) کفاره پنجاه سال گناه است.   (حکایات و نصایح، ص415 )                                                   

حضرت علی (علیه السلام):

 ما سه نوع دوست داریم :

1.آن کس که مستقیما دوست توست   2.دوستِ دوست تو   3.دشمنِ دشمن تو

و سه نوع دشمن داریم:

1.آن کس که مستقیما دشمن توست   2.دشمنِ دوست تو   3.دوستِ دشمن تو

امام جواد(ع): از همراهی و رفاقت با آدم شرور و بدجنس بپرهیز، زیرا که او مانند شمشیر برهنه است که ظاهرش نیکو و اثرش زشت است. ( مسندالامام الجواد، ص243)

آنچه برای زنان نیکوست آن است که مردان او را نبینند و او هم مردان را نبیند.  (بحار ج101 ص36)

نکته بسیار مهم در مورد این روایت لازم به ذکر است:

حضور زنان در عرصه اجتماع باید حضور ضروری و کارآمد همراه با حفظ حریم ها و ارج گذاری ارزش و قداست زن باشد نه اینکه کاملا زنان در خانه حبس شوند. (مضمون از کتاب جامی از زلال کوثر، آیه الله مصباح یزدی) 

قال رسول الله(ص): سُمِیُّت فی الارضِ"فاطمه” لِاُنُّها فُطِمَت شیعَتُها مِن النار و فطِمَ اَعداوُها عَن حُبَّها.

فاطمه(س) در زمین فاطمه نامیده شد، به خاطر اینکه شیعیان از آتش و دشمنانش از دوست داشتن او جدا شدند.  ( بحارالانوار ج43 ص65 ح 58)

امام صادق( علیه السلام):

 برای مؤمن شایسته نیست درمحفلی بنشیند که درآن مجلس معصیت خدا می شود وخودش هم نمی تواند وضع را تغییر دهد.(میزان الحکمه)